Coronadagboek van blogger Ester

Hoe mijn leven er uit ziet sinds 16 maart? Nou, een beetje zoals dat van een kluizenaar. Maar dan wel een kluizenaar met veel verplichtingen.

Center Parcs

Het ging allemaal erg snel. In het weekend van 13 maart zouden we eigenlijk nog met de hele familie op Center Parcs verblijven voor de verjaardag van mijn moeder. Maar doordat we toch al twijfels hadden en mijn schoonzus verkouden werd, bleven we op het laatste moment toch maar thuis. Juist dat weekend kwam het bericht van Mark Rutte dat er een intelligente lock-down zou worden ingesteld. We waren toch wel blij dat we ons weekendje weg hadden geannuleerd.

Geen school meer

De kinderen bleven dus opeens thuis. Gelukkig werkt onze school al met verschillende online leermethodes waardoor de juffen ontzettend snel omschakelden naar het thuisonderwijs. Wij moesten zelf nog wat meer schakelen. Die eerste maandag ben ik naar kantoor gegaan om mijn beeldscherm, toetsenbord en nog wat benodigdheden op de halen, inclusief een oude laptop van mij en van mijn man. Deze laptops zijn inmiddels helemaal ingericht voor de kinderen, er is internet aangelegd op hun slaapkamers en hun bureaus zijn opgeruimd zodat ze lekker in hun eigen kamer kunnen werken.

Sporten

Mijn jongens sporten normaal gesproken erg veel. Helaas is ook op dat gebied alles stilgevallen. Ik probeer ze daarom ook echt dagelijks mee naar buiten te nemen voor een goede portie beweging. De ene keer vergezellen ze mij op de fiets of skates als ik ga hardlopen, de andere keer gaan ze met hun vader een potje voetballen en drie keer in de week volgen wij een van de trainingen die we gelukkig van hun trainer gemaild krijgen. Om ze een beetje te stimuleren train ik dan ook met ze mee. Pfff, dat is flink pittig!

Thuis werken

Qua werk ben ik ook thuis geïnstalleerd. Ik heb inmiddels een hoek van de keukentafel in beslag genomen met mijn beeldscherm, laptop en toetsenbord. Helaas is een groot deel van mijn advieswerk per direct gestopt, maar heb ik het wel nog heel druk met OpstapmetLisa. Want juist in deze tijd willen wij onze lezeressen blijven vermaken met leuke tips. Nu even niet met uitjes, maar hoe je het thuis gezellig kan maken. Ik heb ook veel contact met de locaties waarmee wij samenwerken, om van hun te horen hoe zij zichzelf door deze crisis heen proberen te slaan en hoe wij ze kunnen helpen om op een leuke manier bij onze lezeressen onder de aandacht te blijven komen. Wie er nog open is, lees je in mijn vorige blog.

Uitgroei

Net in de week dat alle sportlocaties en kappers dichtgingen, had ik een afspraak bij de kapper staan. Ik roep al een jaar of 10 dat ik 29 ben, maar helaas verraadt mijn grijze uitgroei mijn werkelijke leeftijd. Ik dacht eerst, ach, dat komt wel, niemand die mij nu ziet. Maar mijn vriendin (en tevens gastblogger) Ingeborg attendeerde mij erop dat ik wel iedere dag leuke kleren aantrek, dus dat ik ook mijn haren moet verzorgen. Anders kan ik net zo goed de hele dag in mijn pyjama lopen. Ik beloofde haar dat ik tijdens de volgende ‘digitale borrel’ mijn pyjama aan zou houden, maar stiekem heb ik toch naar haar geluisterd.

De kapper eeuwig dankbaar

Ik ben toch maar naar mijn kapper Quinto gereden, deze verkoopt uitgroeisetjes met de kleur waarmee ik normaal ook geverfd wordt. De uitdaging was wel dat de verf binnen een half uur aangebracht moest worden. Dus met een beetje gas erop vanaf Quinto in Berkel en Rodenrijs naar huis, Rijswijk, gereden en gelijk aan de gang. Alleen verf inzetten is nog zo makkelijk niet, dus heb ik de hulp ingeroepen van mijn allerliefste 10-jarige zoon. Die vond het wel grappig. Hij en zijn broertje hebben mij het half uur dat de verf moest intrekken uitgelachen en belachelijk gemaakt. Maar gelukkig is alles goed gegaan en zit ik (voor zover ik zelf kan zien) weer strak in de lak!