Ontsnapt uit Escaperoom Delft
Nog nooit, maar werkelijk nog nooit had ik van de term ‘escape challenge’ gehoord. Wel van de Escape in Amsterdam en als ik op een zaterdag avond iets te veel had gedronken was het een enorme “challenge” om daar weg te komen,…. maar dat was dit dus niet!
Verjaardagspartijtje in de escaperoom
Mijn vriendin introduceerde deze term op haar 31ste verjaardag. Het leek haar leuk om een keer te een escape challange aan te gaan met een clubje vriendinnen en haar verjaardag leek haar hiervoor een uitstekend moment. Leuk weer eens wat anders dan wijntjes drinken en kaasjes eten.
Met z’n zevenen gingen we richting Delft. We liepen een ijzeren wenteltrap op om uit te komen bij het gebouw waar de Escape Room zat. Wij waren nog volop aan het lachen en geiten en riepen stoer: “Nou, dat lossen wij wel even op!” Het moment dat ik daar binnen stond veranderde dat gevoel snel. Ik keek naar wat foto’s op de muren en die bevielen me niks. Mensen met de angst in hun ogen en termen als hartverzakkingen en dergelijke.
Op bezoek bij de tandarts
Medewerker Roel legde uit dat zodra we de wachtkamer in gingen we er niet meer uit konden. Ok…. Stop… Wacht ….. Tandarts, opgesloten, hartverzakkingen??!! Wel zei hij: “Mochten jullie het echt niet meer trekken, kunnen jullie ten alle tijde op de noodknop drukken dan gaan de deuren open en eindigt het spel. Ok, spreek ik af met mijn vriendinnen: “Wij gaan dit doen en drukken niet op een noodknop. We zijn geen losers en kunnen dit makkelijk aan.” (Zei ik dat nou echt?? Ik bedoelde eigenlijk: wie heeft er zin in wijn en kaas?).
Angstzweet terwijl je weet dat het niet echt is
Vanaf het moment dat we de kamer in komen start het spel en wordt je er in meegezogen. Ze hebben een ouderwetse sfeer gecreëerd die door middel van een oude transistor radio nog spannender wordt maakt en de deur achter ons valt keihard dicht. In je hoofd weet je dat alles nep en dat het maar een spel is, maar het is heel vreemd wat zo’n situatie met je doet. Je voelt echt angst en je schrikt toch van alles wat er op je af komt. Zonder dat ik al te veel wil prijs geven van wat er precies gebeurt zal ik proberen je een indruk te geven van dat uur.
Vanuit de wachtkamer opent zich een deur naar de behandelkamer van de tandarts. TL licht, bloed aan de muur, een enorme vrieskist, een behandelstoel met leren riemen en zinken wastafel vol donker water zorgen ervoor dat het gevoel krijgt op de set te zijn van PSYCHO 2. Met elkaar probeer je er zo snel mogelijk achter te komen wat er nou precies gebeurd is en nog belangrijker; hoe we de deuren weer open krijgen. Doordat je weet dat je maar een uur hebt, en dat ook ziet, want zodra je binnenstapt begint de tijd te tikken, is de druk nog hoger. “Ok, wie gaat er met zijn hand in de wasbak?? … wie gilt daar zo?? ….. kan het licht weer aan ?? … en waarom staat die vrieskist daar?!!
Diep onder de indruk
Na 54 minuten en 51 seconden was het zover de deuren gingen open. Met een hart dat 140 slagen per minuut maakt vallen we een soort van naar buiten. We kunnen het allemaal nog niet zo goed bevatten. In de kamer was het allemaal zo echt… En pas buiten besef je weer dat het allemaal spel is.
We zijn diep onder de indruk. Ik had er nog nooit van gehoord, maar nu raak ik er niet over uit verteld. www.escapechallenge.nl
Liefs,
Naris
Ben jij ook in een escaperoom geweest? We horen graag hoe jij deze hebt beleefd! Laat het ons weten in een reactie onderaan dit blog.