Spookhuizen: Myrtles Plantation

In onze serie over spookhuizen staan we deze maand stil bij een plantage. De Myrtles Plantage ligt in St. Francisville, in de staat Louisiana vlakbij Baton Rouge in Amerika. Deze plantage, die tegenwoordig dienst doet als Bed-and-Breakfast, staat bekend als een van de drukste spookhuizen in Amerika.

De geschiedenis van de plantage

De Myrtles Plantage werd in 1796 gebouwd door Generaal David Bradford, die er met zijn vrouw Elizabeth en vijf kinderen woonde. David stierf in 1808 en liet het huis na aan Elizabeth die er met haar kinderen bleef wonen. Sara Mathilde, één van haar dochters, werd verliefd op ene Clark Woodruff. Ze trouwden en kregen samen drie kinderen. Zij bleven allemaal op de plantage wonen. In 1834 werd de plantage verkocht aan Ruffin Gray Stirling. Stirling en zijn vrouw Mary Cobb investeerden veel geld in de plantage en het werd tweemaal zo groot. Zij hadden negen kinderen, maar vijf ervan stierven op zeer jonge leeftijd.

De dochter van Stirling, Sarah, trouwde met William Drew Winter. Zij kregen zes kinderen waarvan er één op driejarige leeftijd stierf aan de gevolgen van tyfus. Daarna wisselde het huis van vele eigenaren. In de 50’er jaren kwam het in handen van Marjorie Munson die voor het eerst vreemde dingen begon te merken. Daarna werd het huis weer doorverkocht tot het uiteindelijk werd gekocht door James en Frances Kermeen Myers, de huidige eigenaren, die er een Bed-and-Breakfast van hebben gemaakt.

De legenden

De vroegste tragische legende die de plantage kent, is die van Chloe. Op de plantages van die tijd werkten veel slaven. Chloe was de slavin van Sara Mathilde en Clark Woodruff. Op een dag werd Chloe betrapt bij het afluisteren van een privégesprek van haar eigenaren. Als straf werd haar linkeroor afgesneden en werd ze verbannen naar de keuken om daar voortaan te werken. Om het lelijke litteken te verbergen droeg Chloe altijd een groene tulband. En ze was kwaad, ze zinspeelde op wraak.

Ze vergiftigde een verjaardagstaart met oleanderblaadjes en serveerde deze aan het gezin. Clark weigerde de taart en bracht zijn jongste dochter naar bed. Sara Mathilde en twee van haar drie kinderen namen wel taart en werden ernstig ziek. Zo ziek dat ze uiteindelijk overleden. Chloe werd door de andere slaven, die bang waren voor straffen, opgehangen aan een tak van een eikenboom in de tuin. Na haar dood werd zij met stenen verzwaard en in de rivier de Mississippi gegooid. Haar geest wordt nog altijd gezien in de tuin en is zelfs op foto vastgelegd. Ook worden gasten soms in de nacht wakker en staren dan in haar gezicht. Brrrr…

William Winter’s dood

In 1871 werd William Drew Winter op zijn veranda neergeschoten door een onbekende man. Niemand weet wat de aanleiding was van zijn moord. Volgens de legende kroop William met zijn laatste krachten het huis in, en strompelde de trap op. Hij haalde het tot de 17e trede toen hij zijn laatste adem uitblies. Tot op de dag van vandaag horen personeel en gasten slepende voetstappen de trap op gaan die abrupt eindigen bij de 17e trede.

Drie dode soldaten

Tijdens de Amerikaanse Burgeroorlog van 1861 tot 1864 was de plantage het decor van de moord op drie Union soldaten, die zich in het huis wilden verstoppen om te ontkomen aan het oorlogsgeweld. Bij de ingang zit nog altijd een levensgrote bloedvlek die met geen mogelijkheid te verwijderen is. Ook is het onmogelijk de vloer te boenen, want iedereen die er met een bezem overheen gaat stuit op een onzichtbare barrière. Alsof er een lichaam in de weg ligt…

Bezeten objecten

Op de eerste verdieping staat een piano die telkens maar weer, uit zichzelf, dezelfde akkoorden speelt. Wanneer iemand in de kamer komt, stopt het pianogeluid direct. Als de kamer weer leeg is, speelt het liedje weer verder. Wat helemaal bijzonder is, is de grote spiegel in het huis. In die tijd was het normaal dat wanneer er een sterfgeval was, alle spiegels in een huis werden bedekt met zwarte doeken. Deze spiegel is kennelijk vergeten toen Sara Mathilde en haar twee kinderen door vergiftiging omkwamen. Men zegt dat hun geesten daardoor zijn opgesloten in de spiegel. Er staan permanent kinderhandjes op de spiegel die niet weg te poetsen zijn. Ook worden er met grote regelmaat gezichten in de spiegel gezien…

Andere geesten op de plantage

Bijkomstig feit is dat de plantage is gebouwd op een Indiaans kerkhof. Aangezien deze begraafplaatsen heilig zijn, is dit natuurlijk vragen om spookgespuis. Zo dwaalt de geest van een jonge Indianenvrouw rond op het terrein. Ook spookt de geest van een in 1868 gestorven meisje rond in het huis. Zij was ziek en werd behandeld door een voodoo beoefenaar. Helaas mocht het niet baten. Zij spookt nog altijd rond in de kamer waar zij stierf en beoefent voodoo op slapende, argeloze gasten. Ook zijn de vele kinderen die in het huis gestorven zijn blijven rondhangen in het huis. Zo worden er vaak spelende kinderen gezien en gehoord buiten op de veranda en in de hal.

Filmdecor

De plantage is door de jaren heen ook een geliefde filmlocatie voor (historisch) drama. Zo is de film “The Long Hot Summer” uit 1958 er opgenomen. Daarvoor werd er in verschillende kamers met meubilair geschoven. Als de crew de volgende dag dan weer in het huis kwam, was al het meubilair weer in de oude staat teruggeschoven terwijl er ’s nachts niemand op de set aanwezig was. Dat gebeurde dagelijks. Geen wonder dat de crew blij was dat het filmen erop zat!

The Myrtles Plantation tegenwoordig

De plantage is voor iedereen toegankelijk. Hoewel het de reputatie heeft van een spookhuis, kun je niet ontkennen dat het een prachtige, historische plek is. Je kunt er een kamer huren, maar je kunt ook het hele gebouw huren. Zou jij het aandurven?

Er wordt op nog veel meer plaatsen op de wereld gespookt, zelfs in Nederland! Lees daarom ook ons blog over echte spookhuizen in Nederland