Spookhuizen: Monte Cristo Homestead, Australië

Dat er in Nederland wordt gespookt weet je wel, want dat lees je in het blog Echte spookhuizen in Nederland. Maar dat het in de rest van de wereld evengoed niet pluis is, misschien niet. In Australië staat bijvoorbeeld een huis waar meerdere spoken actief zijn. Het Monte Cristo Homestead wordt daarom gezien als het meest spookachtige huis van Australië. Durf je mee te lezen over dit spookhuis?

Monte Cristo Homestead

Monte Cristo Homestead is gebouwd door Christopher William Crawley, een boer die een kans zag en die greep. Hij had de grootste moeite zijn gezin te onderhouden. Maar toen bekend werd dat er een treinstation gebouwd ging worden in zijn dorp, schraapte hij al zijn geld bij elkaar en bouwde een hotel. Het hele dorp profiteerde van de komst van het station en Crawley werd rijk. Hij bouwde Monte Cristo Homestead uiteindelijk in 1885 en dit was het grootste huis in de wijde omtrek. Christopher was een graag gezien man; hij was gul en aardig. Maar toch spookt het in het huis. Waarom eigenlijk?

Lijken in de kast

Christopher stierf aan bloedvergiftiging in 1910. Zijn vrouw Elizabeth en een aantal van zijn 7 kinderen bleven achter. Zij stond bekend als een vrouw die met harde hand regeerde over haar huishouden. Na de dood van haar man, kwam ze amper haar huis nog uit. Ze bouwde een soort altaar op zolder waar ze dagen lang niet vandaan kwam. Ook kwamen er zaken aan het licht over Christopher die het daglicht niet konden verdragen. Zo had hij affaires met meerdere dienstmeisjes waarvan er zeker twee ongewenst zwanger raakten. Het laatste gezinslid verliet in 1948 het huis waarna het tot 1963 leeg stond. Gedurende die periode was het huis meermalen slachtoffer van vandalisme.

Wie spoken er rond?

Er wonen maar liefst 10 geïdentificeerde spoken in dit spookhuis. Een van de dienstmeisjes die zwanger raakte, pleegde zelfmoord door van het balkon te springen. Ze kwam op de veranda terecht waar ze stierf. Nog altijd verschijnt er regelmatig een spookachtige bloedvlek op de plek waar ze te pletter sloeg. Het tweede zwangere dienstmeisje kreeg haar kind op de boerderij. Het jongetje was prima gezond, tot het werd aangereden door een rijtuig. Het jongetje, Harold genaamd, hield hier een hersenbeschadiging aan over. Naarmate Harold ouder werd, werd hij steeds agressiever. Hij werd daarom vastgeketend in een stal. Kinderen uit de buurt kwamen graag naar gekke Harold kijken om hem te bespotten. Harold werd uiteindelijk ontdekt door de autoriteiten en naar een huis voor gehandicapten geplaatst. Na zijn dood keerde Harold echter terug naar de Homestead waar hij rondspookt. Je hoort hem goed aankomen omdat hij nog altijd geketend is.

Brand

Het stallencomplex zelf heeft ook een spook. Morris, een staljongen, was op een dag te ziek om op te staan. Toen zijn baas merkte dat hij niet aan het werk was, besloot hij de jongen een lesje te leren. Hij stak het bed van stro van de jongen in brand in de hoop dat de slaapkop op zou springen en aan het werk zou gaan. Maar Morris was te ziek en kon niet op tijd uit bed komen. Hij kwam om in de vlammenzee. Zijn geschreeuw is nog altijd te horen in het stallencomplex.

De geest van Ethel Crawley

Ethel Crawley was een baby toen zij stierf in 1917. Haar nanny liet haar uit haar armen vallen terwijl ze de trap af liep. De nanny verklaarde later dat ze geduwd werd en daarom het kind van schrik liet vallen, maar omdat er verder niemand in het huis aanwezig was, werd haar verhaal afgedaan als een smoes. Vandaag de dag weigeren kinderen diezelfde trap op te gaan. Ook zijn er bezoekers die zeggen geduwd te zijn terwijl ze op de trap waren. Anderen verklaren weer een ijskoud klein handje in hun hand te voelen glippen. Zou de nanny dan toch de waarheid hebben gesproken?

De Geest van Jack Simpson

Een spook die wat meer recent is, is het spook van Jack Simpson. Hij hield een oogje in het zeil terwijl de Homestead leeg stond. Op een avond hoorde hij geluiden op de veranda en ging poolshoogte nemen. Daar trof hij een jongeman die achteraf geobsedeerd bleek te zijn door de film “Psycho”. Jack Simpson werd zonder pardoes neergeschoten op de veranda. De moordenaar kerfde de woorden “Die Jack, Haha” in de deur van de schuur. Deze woorden zijn nog altijd leesbaar.

Elizabeth en Christopher

Elizabeth was bij leven geen prettig persoon en dat is ze na haar dood nog steeds niet. Bezoekers van het tegenwoordige museum worden “gescreend” door haar geest om te zien of ze wel waardig genoeg zijn om haar huis te betreden. Is dat niet het geval, dan worden ze getrakteerd op een vreselijke koude “douche”. Het voelt namelijk letterlijk alsof je steenkoude regendruppels over je heen krijgt. Ook Christopher weigert zijn geliefde huis te verlaten en laat zich soms zien. Verder is er nog de nodige poltergeist activiteit (geklop, gerammel, spullen die verplaatst worden, lichten die aan en uit gaan etc.) Soms wordt het bezoekers te veel en vallen flauw of moeten spugen. Het vergt dus wat moed om het museum te betreden. Zou jij het aandurven?

Wil je meer spookverhalen lezen? Klik dan hier! En wil je op de hoogte gehouden worden van de laatste blogs en winacties? Meld je dan aan voor onze nieuwsbrief.